The climate, it is something that keeps a lot of us awake at night. A lot of people, mainly teenagers, have expressed their concern about the future but a solution is still far away. In recent years, so-called climate engineers or geo-engineers have been looking for efficient ways to slow down, and ultimately stop global warming, but they need to face some tough challenges, while the clock doesn’t stop ticking.  

An example of a project in the field of geo-engineering is iron fertilization. This means adding a lot of small iron particles to an iron-poor area in the ocean, causing an expansion of the phytoplankton population. These small unicellular organisms are vital in the ocean’s ecosystem because they are at the start of the food chain. Therefore, an increase in phytoplankton will lead to an increase in fish and other organisms in the sea. Phytoplankton also practice photosynthesis, meaning they convert carbon dioxide into oxygen. The filtering of carbon dioxide slows down global warming.

At first sight, it seems that iron fertilization only has advantages. However, a lot of people are protesting against it. These critics argue that in order for it to make a significant impact, the scale of the iron fertilization will have to be enormous, which is very expensive. Besides, modifying the ecosystem on such a large scale could have unhoped-for side effects. One of these consequences is the forming of toxic harmful algal blooms (HAB). Also, a phytoplankton expansion in one area could create a deficit in surrounding areas. For these reasons, environmental organizations such as Greenpeace have disapproved of this idea[1]. They claim that altering the nutrition status quo in the sea doesn’t come without risks and that it could do more harm than good in the long run. According to Philip Boyd, professor of marine biochemistry, the feasibility and risks of this project should be examined first[2].  

The debate about iron fertilization is very heated still. It is doubtful whether it will ever be applied worldwide and what the consequences will be for marine wildlife and our planet.

[1] Allsopp, M., Santillo, D., & Johnston P. (2007). A scientific critique of oceanic iron fertilization as a climate change mitigation strategy. http://www.greenpeace.to/publications/iron_fertilisation_critique.pdf

[2] Boyd P., & Vivian, C. (2019). Should we fertilize oceans or seed clouds? No one knows. https://www.nature.com/articles/d41586-019-01790-7

Dit is een voorbeeldbericht, dat oorspronkelijk gepubliceerd is als onderdeel van Blogging University. Schrijf je in voor een van onze tien programma’s en begin op de juiste manier aan je blog.

Vandaag ga je een bericht publiceren. Maak je geen zorgen over hoe je blog eruitziet. Maak je geen zorgen als je deze nog geen naam hebt gegeven of je je overweldigd voelt. Je hoeft alleen op de knop ‘Nieuw bericht’ te klikken en ons te vertellen waarom je hier bent.

Wat is het nut hiervan?

• Het geeft nieuwe lezers context. Waar sta je voor? Waarom moeten mensen je blog lezen?
• Omdat je je hierdoor kunt concentreren op je eigen blog-ideeën en wat je met je blog wilt bereiken.

Het bericht kan kort of lang zijn, een persoonlijke introductie van je leven of een missieverklaring in blogvorm, een manifest voor de toekomst of een eenvoudig overzicht van het soort berichten dat je wilt publiceren.

Om je op weg te helpen, staan hieronder een aantal vragen:

• Waarom heb je een openbare blog, in plaats van een persoonlijk dagboek?
• Over welke onderwerpen zul je schrijven, denk je?
• Wie wil je bereiken via je blog?
• Als je heel het komende jaar blijft bloggen, wat hoop je daar dan mee te bereiken?

Niets van dit staat nog vast. Een van de leuke dingen van blogs is dat ze continu veranderen naarmate we leren, groeien en met elkaar communiceren, maar het is goed om te weten waar je bent begonnen en waarom je een blog hebt gemaakt. Door je doelen vast te stellen, krijg je misschien een paar goede ideeën voor berichten.

Geen idee hoe je moet beginnen? Noteer gewoon het eerste dat in je opkomt. Anne Lamott, schrijver van een boek, auteur van een geweldig boek over schrijven, zegt dat je jezelf toestemming moet geven om een ‘belabberde eerste versie’ te schrijven. Anne heeft een goed punt: begin gewoon met schrijven en maak je later pas zorgen over het verbeteren ervan.

Wanneer je er klaar voor bent om te publiceren, geef je je bericht drie tot vijf tags die de essentie van je blog beschrijven: schrijven, fotografie, fictie, opvoeden, eten, auto’s, films, sport … of wat dan ook. Met deze tags kunnen andere mensen die interesse hebben in je onderwerpen je vinden in de Reader. Kies voor ‘zerotohero’ als een van je tags, zodat andere nieuwe bloggers je ook kunnen vinden.